20 دلیل اصلی که روابط عاشقانه را به جدایی می‌کشاند

انتقاد کردن از ایده‌ها و تلاش‌های طرف مقابل، اعتماد به نفس او را کاهش می‌دهد.

حضور در کنار هم در زمان‌های سخت و حمایت عاطفی، پیوند بین زوجین را تقویت می‌کند.

سردی و بی تفاوتی نسبت به موفقیت های طرف مقابل، نارضایتی او را به همراه دارد.

عدم کمک به یکدیگر در انجام وظایف و مسئولیت ها، بار زیادی را بر دوش یکی از زوجین می گذارد.

نداشتن باور به توانایی های طرف مقابل و عدم اعتماد به او، رابطه را متزلزل می کند.

15. مشکلات حل نشده گذشته

حمل کردن بار مشکلات حل نشده گذشته، می‌تواند تاثیر مخربی بر رابطه فعلی داشته باشد. احساسات منفی مربوط به روابط قبلی، می‌تواند باعث ایجاد سوء ظن و بی‌اعتمادی شود. مقایسه شریک زندگی فعلی با شرکای قبلی، منصفانه نیست و باعث ایجاد ناراحتی می‌شود. پرداختن به مسائل گذشته با کمک یک مشاور، می‌تواند به رهایی از این بار کمک کند. انتقال خشم و عصبانیت ناشی از تجربیات گذشته به رابطه فعلی، آسیب زا است. تکرار الگوهای رفتاری مخرب از روابط قبلی، می‌تواند رابطه جدید را نیز تحت تاثیر قرار دهد. عدم بخشش و رها کردن اشتباهات گذشته، مانع از ایجاد یک رابطه سالم و موفق می شود.

16. زندگی روزمره خسته کننده

افتادن در یک روتین خسته کننده و تکراری، می‌تواند شور و هیجان رابطه را از بین ببرد. عدم تلاش برای ایجاد تنوع و انجام فعالیت‌های جدید و هیجان‌انگیز، باعث می‌شود رابطه کسل‌کننده شود. برنامه‌ریزی برای سفرهای کوتاه، انجام تفریحات مشترک و امتحان کردن چیزهای جدید، می‌تواند به حفظ شادابی رابطه کمک کند. فراموش کردن قرارهای عاشقانه و اختصاص ندادن زمان کافی به یکدیگر، رابطه را تضعیف می کند. غرق شدن در کار و فراموش کردن نیازهای عاطفی همسر، باعث ایجاد فاصله می شود. عدم تلاش برای حفظ جذابیت و زیبایی ظاهری، می‌تواند به مرور زمان دلسردی ایجاد کند. از بین رفتن حس شوخ طبعی و شادابی در رابطه، باعث ایجاد یک فضای سنگین و غم انگیز می شود.

17. تفاوت در سبک زندگی

تفاوت‌های فاحش در سبک زندگی، می‌تواند منجر به اختلاف و درگیری شود. تفاوت در الگوهای خواب، رژیم غذایی، عادات تفریحی و اجتماعی، می‌تواند باعث عدم سازگاری شود. عدم احترام به سبک زندگی یکدیگر و تلاش برای تغییر دادن آن، باعث ایجاد تنش می‌شود. پیدا کردن نقاط مشترک و سازش در برخی زمینه‌ها، می‌تواند به کاهش اختلافات کمک کند. نارضایتی از محل زندگی و تمایل به تغییر آن، می‌تواند منشا درگیری باشد. تفاوت در اولویت ها و ارزش ها در مورد سلامتی و بهداشت، می‌تواند مشکل ساز شود. عدم تمایل به شرکت در فعالیت های مورد علاقه طرف مقابل، باعث احساس انزوا می شود.

18. نبود حمایت اجتماعی

نداشتن حمایت کافی از طرف دوستان و خانواده، می‌تواند رابطه را آسیب‌پذیر کند. احساس انزوا و تنهایی در رابطه، می‌تواند باعث ایجاد نارضایتی و افسردگی شود. برقراری ارتباط با زوج‌های دیگر و شرکت در فعالیت‌های گروهی، می‌تواند به تقویت حمایت اجتماعی کمک کند. عدم پذیرش رابطه از طرف خانواده یا دوستان، می‌تواند فشار روانی زیادی ایجاد کند. قطع ارتباط با دوستان و خانواده به خاطر رابطه، اشتباه بزرگی است. دوری از اجتماع و نداشتن فعالیت های اجتماعی، باعث می شود فرد از زندگی لذت کمتری ببرد. عدم دریافت حمایت عاطفی از طرف نزدیکان، باعث می شود فرد احساس تنهایی و ناامیدی کند.

19. بی توجهی به نیازهای یکدیگر

عدم توجه به نیازهای عاطفی، فیزیکی و روانی یکدیگر، می‌تواند باعث احساس نارضایتی و بی‌اهمیتی شود. نادیده گرفتن نیازهای جنسی، باعث ایجاد نارضایتی و سرخوردگی می‌شود. عدم توجه به نیازهای عاطفی، مانند نیاز به محبت، توجه و همدلی، باعث ایجاد فاصله می‌شود. بی‌توجهی به نیازهای روانی، مانند نیاز به استقلال، رشد و خودشکوفایی، باعث محدود شدن رابطه می‌شود. خودخواهی و ترجیح دادن نیازهای شخصی بر نیازهای همسر، رابطه را متزلزل می کند. عدم پرسیدن در مورد حال همسر و بی توجهی به مشکلات او، بی احترامی تلقی می شود. فراموش کردن مناسبت های خاص و نادیده گرفتن علایق همسر، نشانه بی توجهی است.

20. عدم تمایل به تغییر و سازش

عدم تمایل به تغییر الگوهای رفتاری مخرب و سازش در اختلافات، می‌تواند باعث بن‌بست در رابطه شود. لجبازی و اصرار بر نظرات شخصی، مانع از حل مشکلات می‌شود. انعطاف‌پذیری و آمادگی برای تغییر، برای حفظ یک رابطه سالم و پایدار ضروری است. نپذیرفتن مسئولیت اشتباهات و عدم عذرخواهی، مانع از ترمیم رابطه می‌شود. غرور و خودبینی مانع از سازش و مصالحه می شود. ترس از آسیب دیدن و آسیب پذیر بودن، مانع از تغییر رفتارهای مخرب می شود. ناتوانی در دیدن مسائل از دیدگاه طرف مقابل، درک و همدلی را غیرممکن می سازد.