اگر قصد دارید حیوان خانگی دوست داشتنی خود (سگ، گربه یا پرنده) را در سال 1401 از ایران خارج کنید، باید بدانید که این کار نیازمند رعایت یک سری قوانین و مقررات است. عدم توجه به این موارد می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی و حتی ممانعت از خروج حیوان شما از کشور شود. در این پست، 18 نکته کلیدی و مهم را که باید در نظر داشته باشید، بررسی می‌کنیم:

• 💥

  میکروچیپ:

  کاشت میکروچیپ مطابق با استانداردهای ISO برای شناسایی حیوان ضروری است.
• 💥

  برگه سلامت:

  دریافت گواهی سلامت از دامپزشک معتبر و مورد تایید سازمان دامپزشکی ایران الزامی است.
• 💥

  آزمایش خون هاری (تیتر هاری):

  برخی کشورها نیاز به آزمایش خون برای تعیین سطح آنتی‌بادی هاری دارند. این آزمایش باید در آزمایشگاه‌های مورد تایید انجام شود.
• 💥

  قرنطینه:

  توجه کنید که برخی کشورها ممکن است حیوانات وارداتی را قرنطینه کنند. قبل از سفر، از قوانین قرنطینه کشور مقصد مطلع شوید.
• 💥

  قوانین کشور مقصد:

  قوانین مربوط به ورود حیوانات خانگی در هر کشور متفاوت است. حتماً قوانین کشور مقصد را به طور کامل بررسی کنید.
• 💥

  مدارک لازم:

  پاسپورت حیوان (در صورت وجود)، گواهی سلامت، مدارک واکسیناسیون، برگه میکروچیپ و سایر مدارک مورد نیاز را جمع‌آوری کنید.
• 💥

  رزرو پرواز:

  قبل از سفر، با شرکت هواپیمایی تماس بگیرید و از امکان حمل حیوان خانگی در پرواز مورد نظر مطمئن شوید.
• 💥

  مجوز خروج از سازمان دامپزشکی:

  برای خروج حیوان از کشور، باید از سازمان دامپزشکی مجوز دریافت کنید.
• 💥

  بیمه مسافرتی حیوان:

  تهیه بیمه مسافرتی برای حیوان خانگی می‌تواند در صورت بروز مشکلات احتمالی مفید باشد.
• 💥

  تهیه شناسنامه بهداشتی:

  داشتن شناسنامه بهداشتی معتبر برای حیوان خانگی الزامی است.
• 💥

  انگل تراپی:

  انجام انگل‌تراپی و ارائه مدارک مربوطه ضروری است.
• 💥

  اطلاع رسانی به گمرک:

  در هنگام خروج از کشور، باید ورود حیوان را به گمرک اطلاع دهید.
• 💥

  هزینه‌های مربوطه:

  برای خروج حیوان خانگی از کشور، باید هزینه‌هایی مانند هزینه واکسیناسیون، آزمایش خون، تهیه مدارک، حمل و نقل و . . . را پرداخت کنید.
• 💥

  آماده‌سازی حیوان:

  قبل از سفر، حیوان خود را به باکس حمل عادت دهید و از نظر روحی و جسمی برای سفر آماده کنید.
• 💥

  تغذیه و آب:

  قبل از پرواز، به حیوان خانگی خود غذا و آب کافی بدهید. در ضمن، در طول سفر آب کافی در اختیار او قرار دهید.

به خاطر داشته باشید که مسئولیت رعایت قوانین و مقررات مربوط به خروج حیوانات خانگی بر عهده صاحب حیوان است. سهل‌انگاری در این زمینه می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی و ضررهای مالی و عاطفی شود.

قبل از هرگونه اقدامی، حتماً با دامپزشک خود مشورت کنید و اطلاعات دقیق و به‌روز را از مراجع ذی‌صلاح دریافت نمایید. سفری بی‌خطر و خوش برای شما و حیوان خانگی‌تان آرزومندیم!

با آگاهی از این نکات، می‌توانید سفری آرام و بدون دغدغه را برای خود و حیوان خانگی‌تان رقم بزنید.

18 نکته مهم برای بردن سگ، گربه و پرندگان به خارج از کشور (سال 1401)

1. بررسی قوانین کشور مقصد

اولین و مهم‌ترین قدم، بررسی دقیق قوانین و مقررات مربوط به ورود حیوانات خانگی به کشور مقصد است. هر کشور قوانین خاص خود را دارد و عدم آگاهی از این قوانین می‌تواند منجر به مشکلات جدی در فرودگاه یا حتی بازگرداندن حیوان شود. به وب‌سایت سفارت یا کنسولگری کشور مقصد در ایران مراجعه کنید یا با آنها تماس بگیرید تا از آخرین اطلاعات مطلع شوید. به دنبال اطلاعاتی مانند نژادهای ممنوعه، واکسیناسیون‌های اجباری، نیاز به میکروچیپ و دوره قرنطینه احتمالی باشید. از منابع معتبر و به روز استفاده کنید، زیرا قوانین مهاجرت حیوانات خانگی میتوانند به سرعت تغییر کنند. توجه کنید که هزینه های مربوط به انتقال حیوانات خانگی ممکن است بسته به کشور مقصد متفاوت باشد، بنابراین بودجه خود را بر این اساس برنامه ریزی کنید.

2. میکروچیپ

اکثر کشورها ملزم به کاشت میکروچیپ در حیوان خانگی هستند. میکروچیپ باید مطابق با استانداردهای ISO باشد و قبل از واکسیناسیون هاری کاشته شود. شماره میکروچیپ باید به طور واضح در تمام مدارک حیوان ذکر شود. برخی از کشورها ممکن است استانداردهای خاصی برای میکروچیپ داشته باشند، بنابراین از قبل تحقیق کنید. حتما گواهی کاشت میکروچیپ را نگه دارید و آن را در دسترس داشته باشید. کاشت میکروچیپ یک روش ساده و بدون درد است که به شناسایی حیوان شما کمک می کند.

3. واکسیناسیون هاری

واکسیناسیون هاری برای ورود به اکثر کشورها الزامی است. واکسیناسیون باید حداقل 30 روز و حداکثر 12 ماه قبل از سفر انجام شود. از دامپزشک خود گواهی واکسیناسیون هاری معتبر دریافت کنید. این گواهی باید شامل تاریخ واکسیناسیون، شماره سریال واکسن و اطلاعات مربوط به شرکت سازنده واکسن باشد. برخی کشورها ممکن است نیاز به آزمایش خون برای تایید ایمنی حیوان در برابر هاری داشته باشند (آزمایش تیتر هاری). در صورت نیاز به آزمایش تیتر هاری، نمونه خون باید در یک آزمایشگاه مورد تایید کشور مقصد گرفته شود و نتایج باید معتبر باشند. واکسیناسیون هاری یک اقدام ضروری برای حفظ سلامت حیوان شما و جلوگیری از انتشار این بیماری خطرناک است.

4. گواهی سلامت دامپزشکی

قبل از سفر باید از دامپزشک معتمد گواهی سلامت دریافت کنید. این گواهی باید نشان دهد که حیوان شما سالم است و هیچ بیماری واگیرداری ندارد. گواهی سلامت دامپزشکی معمولا فقط چند روز اعتبار دارد، بنابراین آن را در نزدیکی تاریخ سفر خود دریافت کنید. گواهی سلامت باید به زبان انگلیسی یا زبان رسمی کشور مقصد ترجمه شود. برخی کشورها ممکن است نیاز به تایید گواهی سلامت توسط سازمان دامپزشکی کشور مبدا داشته باشند. از دامپزشک خود بپرسید که آیا مدارک دیگری برای ورود به کشور مقصد مورد نیاز است. گواهی سلامت دامپزشکی یکی از مهمترین مدارک برای سفر حیوان شما به خارج از کشور است.

5. مجوز ورود

برخی از کشورها قبل از سفر نیاز به دریافت مجوز ورود برای حیوان خانگی دارند.برای دریافت مجوز ورود باید مدارک مورد نیاز را به سازمان دامپزشکی کشور مقصد ارسال کنید.درخواست مجوز ورود را به موقع ارسال کنید، زیرا ممکن است چند هفته طول بکشد تا مجوز صادر شود.مجوز ورود باید در طول سفر همراه شما باشد.برخی از کشورها ممکن است هزینه ای برای صدور مجوز ورود دریافت کنند.بدون مجوز ورود معتبر، ممکن است از ورود حیوان شما به کشور مقصد جلوگیری شود.انتخاب شرکت هواپیمایی مناسب برای سفر حیوان خانگی بسیار مهم است.قبل از رزرو بلیط، با شرکت های هواپیمایی مختلف تماس بگیرید و قوانین و مقررات مربوط به حمل حیوانات خانگی را بررسی کنید.

برخی از شرکت های هواپیمایی اجازه حمل حیوانات خانگی در کابین را می دهند، در حالی که برخی دیگر فقط اجازه حمل در قسمت بار را می دهند.هزینه حمل حیوانات خانگی بسته به شرکت هواپیمایی و اندازه حیوان متفاوت است.از شرکت هواپیمایی بپرسید که آیا محدودیت هایی برای نژادهای خاص وجود دارد.رزرو بلیط خود را زودتر انجام دهید، مخصوصا اگر در فصل شلوغی سفر می کنید.قبل از پرواز، با شرکت هواپیمایی تماس بگیرید تا از آخرین وضعیت پرواز و مقررات حمل حیوانات خانگی مطلع شوید.

7. باکس حمل

باکس حمل باید مطابق با استانداردهای IATA (انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی) باشد. باکس باید به اندازه کافی بزرگ باشد که حیوان بتواند به راحتی در آن بایستد، بچرخد و دراز بکشد. باکس باید تهویه مناسب داشته باشد و از مواد بادوام و غیر سمی ساخته شده باشد. کف باکس را با یک پد نرم و جاذب بپوشانید. باکس را با نام، آدرس و شماره تلفن خود برچسب بزنید. قبل از سفر، حیوان خود را به باکس عادت دهید تا در طول پرواز احساس راحتی کند.

8. آرامش حیوان

سعی کنید حیوان خود را قبل از سفر آرام کنید. می‌توانید از اسباب بازی های مورد علاقه حیوان یا داروهای آرام بخش (با تجویز دامپزشک) استفاده کنید. بهتر است حیوان قبل از پرواز زیاد غذا نخورد تا از ناراحتی های گوارشی جلوگیری شود. قبل از سوار شدن به هواپیما، حیوان خود را برای پیاده روی ببرید تا انرژی خود را تخلیه کند. در طول پرواز، با حیوان خود صحبت کنید و به او اطمینان دهید که همه چیز خوب است. اگر حیوان شما مضطرب است، از دامپزشک خود در مورد داروهای ضد اضطراب سوال کنید. صبر و مهربانی کلید آرام کردن حیوان در طول سفر است.

9. اسناد و مدارک

تمام اسناد و مدارک لازم را در یک پوشه جداگانه نگهداری کنید و در طول سفر در دسترس داشته باشید. این مدارک شامل گواهی سلامت دامپزشکی، گواهی واکسیناسیون هاری، مجوز ورود، پاسپورت حیوان (در صورت وجود)، و کپی از بلیط هواپیما شما است. یک کپی از تمام اسناد را به صورت دیجیتالی نیز ذخیره کنید. اسناد را در یک مکان امن و در دسترس نگهداری کنید. در صورت نیاز، اسناد را به مقامات فرودگاه نشان دهید. داشتن تمام اسناد و مدارک لازم، سفر شما را آسان تر و بدون استرس تر می کند.

10. هماهنگی با فرودگاه

قبل از سفر، با فرودگاه مبدا و مقصد تماس بگیرید و از قوانین و مقررات مربوط به ورود و خروج حیوانات خانگی مطلع شوید. از فرودگاه بپرسید که آیا امکانات خاصی برای حیوانات خانگی وجود دارد، مانند محل های استراحت یا توالت. در روز سفر، زودتر به فرودگاه بروید تا وقت کافی برای انجام تشریفات داشته باشید. با مسئولان فرودگاه همکاری کنید و به سوالات آنها به دقت پاسخ دهید. از فرودگاه بپرسید که آیا نیاز به پرداخت هزینه اضافی برای حمل حیوان خانگی است. در صورت بروز هرگونه مشکل، با مسئولان فرودگاه تماس بگیرید.

11. پرندگان: مجوز CITES

اگر قصد دارید یک پرنده را به خارج از کشور ببرید، ممکن است نیاز به مجوز CITES (کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های در معرض خطر) داشته باشید. این مجوز برای محافظت از گونه های در معرض خطر در برابر تجارت غیرقانونی صادر می شود. برای اطلاع از اینکه آیا پرنده شما نیاز به مجوز CITES دارد، با سازمان محیط زیست کشور خود تماس بگیرید. در صورت نیاز به مجوز CITES، درخواست خود را به موقع ارسال کنید، زیرا ممکن است چند هفته طول بکشد تا مجوز صادر شود. مجوز CITES باید در طول سفر همراه شما باشد. بدون مجوز CITES معتبر، ممکن است از خروج پرنده شما از کشور جلوگیری شود.

12. قرنطینه

برخی از کشورها پس از ورود حیوان خانگی، نیاز به دوره قرنطینه دارند. دوره قرنطینه معمولا چند روز تا چند هفته طول می کشد و هدف آن اطمینان از عدم وجود بیماری واگیردار در حیوان است. قبل از سفر، اطلاعات مربوط به قرنطینه را از کشور مقصد به دست آورید. در صورت نیاز به قرنطینه، هزینه های مربوط به آن را در نظر بگیرید. در طول دوره قرنطینه، می‌توانید با حیوان خود ملاقات کنید. بعد از پایان دوره قرنطینه، می‌توانید حیوان خود را تحویل بگیرید.

13. شرایط آب و هوایی

شرایط آب و هوایی کشور مقصد را در نظر بگیرید. اگر حیوان شما به آب و هوای گرم یا سرد حساس است، اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید. اگر به یک منطقه سردسیر سفر می کنید، حیوان خود را گرم نگه دارید و از سرمازدگی جلوگیری کنید. در صورت نیاز، از لباس های مخصوص حیوانات برای محافظت از آنها در برابر شرایط آب و هوایی نامساعد استفاده کنید. اطلاعات آب و هوایی کشور مقصد را قبل از سفر بررسی کنید و بر اساس آن برنامه ریزی کنید.

14. بیمه مسافرتی حیوانات خانگی

بیمه مسافرتی حیوانات خانگی می‌تواند به شما در پوشش هزینه های غیرمنتظره ای مانند هزینه های دامپزشکی، گم شدن حیوان یا لغو سفر کمک کند. قبل از خرید بیمه، شرایط و ضوابط آن را به دقت مطالعه کنید. با مقایسه قیمت ها و پوشش های مختلف، بهترین بیمه را برای حیوان خود انتخاب کنید. بیمه مسافرتی حیوانات خانگی می‌تواند آرامش خاطر شما را در طول سفر افزایش دهد. در صورت بروز هرگونه حادثه، با شرکت بیمه تماس بگیرید. هزینه بیمه مسافرتی حیوانات خانگی در مقایسه با هزینه های احتمالی، بسیار ناچیز است.

15. غذا و آب

در طول سفر، به حیوان خود به طور منظم آب بدهید. اگر پرواز شما طولانی است، از ظروف آب و غذای مخصوصی استفاده کنید که از ریختن آب و غذا جلوگیری می کند. بهتر است قبل از سفر، حیوان خود را به غذای جدید عادت دهید تا در طول سفر دچار مشکلات گوارشی نشود. با خود یک ظرف آب و غذا همراه داشته باشید تا در هر زمان و مکانی بتوانید به حیوان خود غذا و آب بدهید. در صورت امکان، غذای مورد علاقه حیوان را همراه خود ببرید تا در طول سفر احساس راحتی بیشتری داشته باشد. تهیه غذا و آب کافی یک اقدام ضروری برای حفظ سلامت و رفاه حیوان شما در طول سفر است.

16. زبان

یادگیری چند کلمه کلیدی به زبان رسمی کشور مقصد می‌تواند به شما در برقراری ارتباط با مردم محلی کمک کند. کلماتی مانند “سلام”، “خداحافظ”، “کمک”، “دامپزشک” و “حیوان خانگی” میتوانند بسیار مفید باشند. یک مترجم زبان همراه خود داشته باشید یا از اپلیکیشن های ترجمه زبان در تلفن همراه خود استفاده کنید. در صورت نیاز، از دیگران کمک بخواهید. با صبر و حوصله با مردم محلی صحبت کنید. سعی کنید با بهره‌گیری از زبان بدن و اشارات، منظور خود را برسانید. برقراری ارتباط موثر با مردم محلی می‌تواند سفر شما را آسان تر و لذت بخش تر کند. حتی چند کلمه ساده می‌تواند تاثیر مثبتی بر روی تعاملات شما با دیگران داشته باشد.

17. مراقبت های پس از سفر

پس از رسیدن به کشور مقصد، به حیوان خود استراحت کافی بدهید. به او اجازه دهید تا با محیط جدید آشنا شود و به تدریج به برنامه روزانه خود بازگردد. اگر حیوان شما علائم بیماری نشان می دهد، فورا به دامپزشک مراجعه کنید. در صورت نیاز، به حیوان خود کمک کنید تا با آب و هوای جدید سازگار شود. با مهربانی و محبت از حیوان خود مراقبت کنید. مراقبت های پس از سفر به حیوان شما کمک می کند تا به سرعت به شرایط جدید عادت کند. توجه به سلامت و رفاه حیوان پس از سفر، اهمیت زیادی دارد.

18. برنامه ریزی برای بازگشت

قبل از سفر به خارج از کشور، برای بازگشت خود نیز برنامه ریزی کنید. قوانین و مقررات مربوط به ورود حیوانات خانگی به ایران را بررسی کنید. با شرکت هواپیمایی خود هماهنگ کنید و بلیط بازگشت خود را رزرو کنید. در صورت نیاز، از دامپزشک خود گواهی سلامت برای بازگشت دریافت کنید. یک سفر برنامه ریزی شده، یک سفر لذت بخش است.